Επανάσταση σήμερα
Επανάσταση σήμερα
Ο πόνος
του Μακρυγιάννη
Ο πόνος του Μακρυγιάννη
«…Όταν μου πειράζουν την πατρίδα και τη θρησκεία μου, θα μιλήσω, θα ‘νεργήσω κι ό,τι θέλουν ας μου κάνουν… Κι αυτείνη η πατρίδα δεν λευτερώθη με παραμύθια, λευτερώθη μ’ αίματα και θυσίες· Κι όσο αγαπώ την πατρίδα μου δεν αγαπώ άλλο τίποτας. Ναρθή ένας να μου ειπή ότι θα πάγη ομπρός η πατρίδα, στέργομαι να μου βγάλη και τα δυο μου μάτια. Ότι αν είμαι στραβός και η πατρίδα μου καλά, με θρέφει· αν είναι η πατρίδα μου χαμηλά, δέκα μάτια νάχω, στραβός θανά είμαι. Ότι σ’ αυτείνη θα ζήσω, δεν έχω σκοπόν να πάγω αλλού».
Ο Ήρωας
με την πένα
ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ
ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ
Ο Ήρωας
με την πένα
Υπάρχουν μάχες που δίνονται όχι με το σπαθί, αλλά με την πένα. Με την κουτάλα που πασχίζει να ταΐσει τους πεινασμένους. Με το χειρουργικό νυστέρι, με το αλέτρι, τον κουβά του – δυσεύρετου – νερού. Με εκλεπτυσμένα εργαλεία, αλλά και με γυμνά χέρια. Με τα μάτια, που επιμένουν να κοιτούν την Αλήθεια. Με τη φωνή, που βραχνιάζει και ματώνει φανερώνοντας το δίκιο.
Μαρτυρία
για την ελευθερία
Μαρτυρία για την ελευθερία
Η θυσία των Νεομαρτύρων δεν είχε μόνο θρησκευτική σημασία, αλλά και εθνική για τους καταπιεσμένους χριστιανούς. Με τη θυσία τους αντιστάθηκαν στον Τούρκο κατακτητή και διέσωσαν τον Ελληνισμό, γιατί όλοι οι Έλληνες γνώριζαν καλά ότι εάν πρόδιδαν την πίστη τους ήταν σαν να πρόδιδαν και την καταγωγή τους. Γι’ αυτούς άρνηση της πίστης σήμαινε άρνηση και της Ελλάδας και θάνατος για την πίστη σήμαινε προσφορά στον αγώνα για την εθνική ελευθερία. Εκείνοι οι αγωνιστές της πίστης έγιναν και αγωνιστές της ελευθερίας.
Πατρίδα ηρώων
Στίχοι
Ατενίζω μια πατρίδα ευλογημένη απ' τον Θεό,
προικισμένη μ' έναν θείο, Παραδείσου θησαυρό.
Είσαι, Ελλάδα, πλουτισμένη με ονείρων ομορφιές,
απ' τις κορφές ως τις ακρογιαλιές.
Σαν διαμάντι η θάλασσά μας δες πώς λάμπει την αυγή,
κι ο Σταυρός ψηλά στολίζει καθεμιά βουνοκορφή,
τα κεριά σ' ένα ξωκλήσι, άγιο φως στα δειλινά
και η ψυχή τραγούδι αρχινά.
Στρέφω τη ματιά μου στον γαλάζιο ουρανό,
ν' αντικρίσω Σε, Θεέ μου, λαχταρώ.
Έχω στην ψυχή μου τη μορφή Σου ζωγραφιά,
την Ορθόδοξη την πίστη στην καρδιά.
Θα σταθώ κι εγώ της πίστης μαχητής στον τόπο αυτό,
φλογερός αγωνιστής με τον Χριστό!
Και τα χώματά σου, Ελλάδα, τα ζηλέψανε πολλοί,
τα ποτίσαν μ' αίμα, δάκρυ, μάρτυρες ηρωικοί.
Μες στην Ιστορία έλαμψαν ακλόνητες μορφές
που ντρόπιασαν σκληρούς κατακτητές.
Και οι ήρωες αυτοί που μας χαρίσαν λευτεριά,
πριν τις μάχες, δες, δακρύζανε μπροστά στην Παναγιά.
Και θα ζουν μες στις καρδιές μας ολοζώντανοι, τρανοί,
της πίστης, της πατρίδας οδηγοί.
Στρέφω τη ματιά μου στον γαλάζιο ουρανό…
Ατενίζω μια πατρίδα ευλογημένη απ' τον Θεό,
προικισμένη μ' έναν θείο, Παραδείσου θησαυρό.
Είσαι, Ελλάδα, πλουτισμένη με ονείρων ομορφιές,
απ' τις κορφές ως τις ακρογιαλιές.
Σαν διαμάντι η θάλασσά μας δες πώς λάμπει την αυγή,
κι ο Σταυρός ψηλά στολίζει καθεμιά βουνοκορφή,
τα κεριά σ' ένα ξωκλήσι, άγιο φως στα δειλινά
και η ψυχή τραγούδι αρχινά.
Στρέφω τη ματιά μου στον γαλάζιο ουρανό,
ν' αντικρίσω Σε, Θεέ μου, λαχταρώ.
Έχω στην ψυχή μου τη μορφή Σου ζωγραφιά,
την Ορθόδοξη την πίστη στην καρδιά.
Θα σταθώ κι εγώ της πίστης μαχητής στον τόπο αυτό,
φλογερός αγωνιστής με τον Χριστό!
Και τα χώματά σου, Ελλάδα, τα ζηλέψανε πολλοί,
τα ποτίσαν μ' αίμα, δάκρυ, μάρτυρες ηρωικοί.
Μες στην Ιστορία έλαμψαν ακλόνητες μορφές
που ντρόπιασαν σκληρούς κατακτητές.
Και οι ήρωες αυτοί που μας χαρίσαν λευτεριά,
πριν τις μάχες, δες, δακρύζανε μπροστά στην Παναγιά.
Και θα ζουν μες στις καρδιές μας ολοζώντανοι, τρανοί,
της πίστης, της πατρίδας οδηγοί.
Στρέφω τη ματιά μου στον γαλάζιο ουρανό…
Στη χάρη και την προστασία της Παναγίας κατέφευγαν οι αγωνιστές για να παίρνουν δυνάμεις για τη συνέχιση του Αγώνα. Η Κοίμηση της Θεοτόκου της Ύδρας, η Μονή της Βελανιδιάς, του Βουλκάνου, της Δήμιοβας, του Μεγάλου Σπηλαίου, της Αγίας Λαύρας, της Βαρνάκοβας, της Προυσιώτισσας, της Τατάρνας και άλλα μοναστήρια αφιερωμένα στην Θεοτόκο, είχαν γίνει επαναστατικά κέντρα και καταφύγια αγωνιστών.
Όταν ο θρυλικός Γέρος του Μοριά προχωρούσε για την απελευθέρωση της Τριπολιτσάς και είδε ότι είχαν κλονιστεί τα παλληκάρια του, μπήκε ευλαβικά στην εκκλησία της Παναγίας στο Χρυσοβίτσι. Έκανε ευλαβικά το σταυρό του, ασπάσθηκε την εικόνα της Μεγαλόχαρης και φώναξε δακρυσμένος. «Παναγιά μου, βοήθησε και τούτη τη φορά τους Έλληνες να ψυχωθούν». Βγαίνοντας από το ναό, γεμάτος πίστη και ιερό ενθουσιασμό βροντοφώναξε στα παλληκάρια του. «Ο Θεός υπέγραψε τη λευτεριά της Ελλάδος και δεν θα πάρει πίσω την υπογραφή του».
Ο ατρόμητος πυρπολητής Κωνσταντίνος Κανάρης, αφού πυρπόλησε την τουρκική ναυαρχίδα στο λιμάνι της Χίου, γιγαντωμένος από την προσευχή και τη Θεία Κοινωνία στον ναό του Αγίου Νικολάου, επέστρεψε μετά το κατόρθωμά του στον ίδιο ναό για να εκφράσει με δάκρυα την ευγνωμοσύνη του στην Παναγία.
Η Θεοτόκος μάλιστα έδειξε την εύνοια της προς τους επαναστατημένους Έλληνες. Η εικόνα της στην Τήνο βρέθηκε στις 30 Ιανουαρίου του 1823, με την υπόδειξη της Παναγίας στη μοναχή Πελαγία, στην ιστορική Μονή της «Κυράς των Αγγέλων», στο Κεχροβούνι. Μάλιστα πολλοί αγωνιστές πήγαν να προσκυνήσουν στο νησί πιστεύοντας ακλόνητα πως αυτό είναι ένα σημάδι της Θεοτόκου και ότι η ελευθερία δεν θα αργούσε να έρθει.
«Θα σταθώ και εγώ της πίστης μαχητής στον τόπο αυτό…»
Σε αυτό τον όμορφο τόπο, την αγαπημένη μας πατρίδα, θα σταθούμε και θα αγωνιστούμε και εμείς με την ίδια πίστη και τα ιδανικά που είχαν οι ήρωες της.
Σκοπός ιστοσελίδας
Με αφορμή τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση, η ιστοσελίδα epanastasi1821.online έχει σκοπό να γνωρίσουν οι νέες γενιές την ιστορία της πατρίδας μας και να εμπνευστούν από αυτή. Έχει μονάχα επιμορφωτικό χαρακτήρα και δεν έχει ούτε κερδοσκοπικό ούτε διαφημιστικό σκοπό.
Πνευματικά δικαιώματα
Για τη δημιουργία αυτής της ιστοσελίδας χρησιμοποιήθηκαν εικόνες από διάφορες διαθέσιμες πηγές.
Διατηρούμε την αποκλειστικότητα μόνο των απολύτως δικών μας δημιουργημάτων (κείμενα-εκτέλεση τραγουδιών-δομή).