Τα τύμπανα του πολέμου χτυπούν

Α' Παγκόσμιος πόλεμος-Διχασμός-Γενοκτονίες

1914 μ.Χ. - 1919 μ.Χ.

Τα τύμπανα του πολέμου χτυπούν

Γενοκτονία

των Ελλήνων

της Μικράς Ασίας

Γενοκτονία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας

Στα αμελέ ταμπουρού, τα οποία ήταν τρόπον τινά χιτλερικά στρατόπεδα, γνώρισαν τον θάνατο χιλιάδες Έλληνες. Αφήσαν τα κόκκαλά τους ανοίγοντας σιδηροδρομικές γραμμές.

Από 15 χρονών και πάνω εξορία. Στο Ερζερούμ και πιο πάνω, για να πεθάνουν στους δρόμους.

Κάηκε όλο το χωριό. Σπίτι δεν έμεινε. Στον ιερέα βάλαν μέχρι καπίστρια, τον καβάλησαν και τον τυραννήσαν.

Άγιος Γεώργιος

Νεαπολίτης

Άγιος Γεώργιος Νεαπολίτης
Άγιος Γεώργιος Νεαπολίτης

Άγιος Γεώργιος

Νεαπολίτης

Ανοίγοντας τον πρόχειρο τάφο βρέθηκαν μπροστά σε θαύμα. Το λείψανο του Αγίου ήταν άφθορο και ακέραιο. Και παντού διαχέονταν Χάρη και ουράνια ευωδία! Μοσχοβολούσε! Κατάλαβαν οι χωριανοί πως ο παπα-Γιώργης είχε αγιάσει. Αφού τον προσκύνησαν με δάκρυα χαράς, τον τοποθέτησαν σε ξύλινη λάρνακα και τον μετέφεραν στην Νεάπολη.

Άγιος Ευθύμιος Μητροπολίτης Ζήλων

Άγιος Ευθύμιος

Μητροπολίτης Ζήλων

Άγιος Ευθύμιος Μητροπολίτης Ζήλων

Άγιος Ευθύμιος

Μητροπολίτης Ζήλων

Την παραμονή της Παναγίας του 1919 ο Ευθύμιος συγκεντρώνει 12.000 αντάρτες έξω από την πόλη που οι εκεί Τούρκοι, έχουν σκοτώσει και κακοποιήσει όλα τα γυναικόπαιδα. Πριν πάρουν τις τελικές τους θέσεις οι αντάρτες, δίνει εντολή στο ζουρνατζή  να παίξει τον αντάρτικο χορό. Εκείνος πρώτος σέρνει το χορό και ακολουθούν οι καπεταναίοι και οι άλλοι αντάρτες. Και δίνει το πρόσταγμα: «Πάμε να πολεμήσουμε για την Ελλάδα μας. Πάμε παλικάρια μου, για να έρθει η λευτεριά».

Κρυπτοχριστιανοί

far fa-play-circle

Τι να έχουν απογίνει;

Τι να έχουν απογίνει;

Κρυπτοχριστιανοί

far fa-play-circle

Όταν λάβεις το γράμμα δεν θα υπάρχω πλέον...

Επιστολές

far fa-play-circle

Όταν λάβεις το γράμμα δεν θα υπάρχω πλέον...

Επιστολές

far fa-play-circle

Το καράβι της ελπίδας

Στίχοι

Ὅλα μας τά καράβια πίσω γυρίσανε
- σπασμένα τά κατάρτια, σκισμένα τά πανιά -
ἦρθαν ἀπό τή Σμύρνη κι ἀπό τά Μουδανιά.

Φέραν τῶν ἐκκλησιῶν μας τά δισκοπότηρα,
παιδιά, γυναῖκες, γέρους - γένος Ρωμιῶν πολύ -
τίς ρίζες τῆς φυλῆς μας ἀπ' τήν Ἀνατολή.

Μά ἕνα μικρό καράβι πίσω δέ γύρισε.
Ποιούς κάβους ἀρμενίζει, ποιά πέλαγα περνᾶ
καί πουθενά δέ βγαίνει, δέ φτάνει πουθενά;

 Χρόνια τό καρτεροῦνε καί χρόνια πέρασαν.
Δέν τό εἶδε μήτε ναύτης μήτε θαλασσαετός
μήτ' ἐρημίτης φάρος μήτ' ἄστρο τῆς νυχτός!
 

Τάχα νά 'χει βουλιάξει; Τάχα νά στοίχειωσε;
Δέ θά ξανάρθει τάχα στήν πατρική του ἀκτή;
Ὠιμέ! κι ἔχει φορτώσει τό πιό ἀκριβό φορτί.

Ὅλα τά χάσαμε, ὅλα! Καί μόνο φόρτωσε
τό πιό στερνό καράβι τήν ὥρα τοῦ χαμοῦ,
φόρτωσε τήν ἐλπίδα τοῦ ξαναγυρισμοῦ!

Ἔλα, μικρό καράβι, ἔλα, ξεφόρτωσε!
Δῶσ' μας τόν θησαυρό σου κι ἄνοιξε τά πανιά
ὁλόισια γιά τή Σμύρνη καί γιά τά Μουδανιά!

Ὅλα μας τά καράβια πίσω γυρίσανε
- σπασμένα τά κατάρτια, σκισμένα τά πανιά -
ἦρθαν ἀπό τή Σμύρνη κι ἀπό τά Μουδανιά.

Φέραν τῶν ἐκκλησιῶν μας τά δισκοπότηρα,
παιδιά, γυναῖκες, γέρους - γένος Ρωμιῶν πολύ -
τίς ρίζες τῆς φυλῆς μας ἀπ' τήν Ἀνατολή.

Μά ἕνα μικρό καράβι πίσω δέ γύρισε.
Ποιούς κάβους ἀρμενίζει, ποιά πέλαγα περνᾶ
καί πουθενά δέ βγαίνει, δέ φτάνει πουθενά;

 Χρόνια τό καρτεροῦνε καί χρόνια πέρασαν.
Δέν τό εἶδε μήτε ναύτης μήτε θαλασσαετός
μήτ' ἐρημίτης φάρος μήτ' ἄστρο τῆς νυχτός!
 

Τάχα νά 'χει βουλιάξει; Τάχα νά στοίχειωσε;
Δέ θά ξανάρθει τάχα στήν πατρική του ἀκτή;
Ὠιμέ! κι ἔχει φορτώσει τό πιό ἀκριβό φορτί.

Ὅλα τά χάσαμε, ὅλα! Καί μόνο φόρτωσε
τό πιό στερνό καράβι τήν ὥρα τοῦ χαμοῦ,
φόρτωσε τήν ἐλπίδα τοῦ ξαναγυρισμοῦ!

Ἔλα, μικρό καράβι, ἔλα, ξεφόρτωσε!
Δῶσ' μας τόν θησαυρό σου κι ἄνοιξε τά πανιά
ὁλόισια γιά τή Σμύρνη καί γιά τά Μουδανιά!

Για να γλιτώσουν οι Έλληνες πρόσφυγες της Μικρασίας τη σφαγή από τους Τούρκους στο λιμάνι της Σμύρνης και να φτάσουν στην Ελλάδα, μπήκαν σε όποιο μέσο βρήκαν, σε μεγάλα πλοία, μικρά καραβάκια, ακόμα και ψαροκάικα. Ξεριζωμένοι. Κουβαλούσε ο καθένας ό,τι πρόλαβε να πάρει μαζί του. Αλλά εκτός από τα λιγοστά πράματά τους, έφεραν μαζί τους και κάτι πιο σημαντικό, την ελληνική παράδοση και πίστη, που τη φύλαξαν αιώνες με κάθε θυσία. Mέσα στην καρδιά τους κράτησαν και την ελπίδα της επιστροφής τους στον τόπο τους. Αυτή η ελπίδα τους είναι σαν ένα μικρό καραβάκι που περιμένουν από στιγμή σε στιγμή να φανεί στον ορίζοντα και να τους οδηγήσει πίσω ξανά.

Image
Σιγουρέψου ότι έχεις συμπληρώσει τη φόρμα επικοινωνίας πριν πατήσεις "Αποστολή".

Σκοπός ιστοσελίδας

Με αφορμή τα 100 χρόνια από τη Μικρασιατική καταστροφή, η ιστοσελίδα fotis-istoria.gr έχει σκοπό να γνωρίσουν οι νέες γενιές την ιστορία της πατρίδας μας και να εμπνευστούν από αυτή. Έχει μονάχα επιμορφωτικό χαρακτήρα και δεν έχει ούτε κερδοσκοπικό ούτε διαφημιστικό σκοπό.

Πνευματικά δικαιώματα

Για τη δημιουργία αυτής της ιστοσελίδας χρησιμοποιήθηκαν εικόνες από διάφορες διαθέσιμες πηγές. Διατηρούμε την αποκλειστικότητα μόνο των απολύτως δικών μας δημιουργημάτων (κείμενα-εκτέλεση τραγουδιών-δομή).